Sussex Spaniël
De Sussex Spaniël is in de negentiende eeuw, zoals zijn naam al zegt, ontwikkeld in Sussex, Engeland.
Geschiedenis
Deze nakomeling van de Clumber Spaniël en de Bloedhond is ontwikkeld door de heer Fuller van Rosehill. De Sussex Spaniël hoort tot de eerste tien rassen die bij de American Kennel Club geaccepteerd zijn en het ras is sinds het is ontwikkeld weinig meer veranderd. De Sussex Spaniël werd vooral gebruikt om op patrijzen en fazanten te jagen en is na de tweede Wereldoorlog bijna verdwenen. Door de inspanningen van een groep liefhebbers van dit ras is het voor uitsterven behoed. De huidige Sussex Spaniëls zijn de afstammelingen van de acht honden die de Engelse fokker Joy Freer heeft gered en gevoed. In 1885 is dit ras officieel erkend.
Karakter
De Sussex Spaniël is vergeleken met andere rassen niet extravert of open; deze hond wordt pas enthousiast tijdens het werk. Dit is de enige Spaniël die tijdens de jacht hals geeft. De gelijkmatige en kalme Sussex Spaniël blaft continu en beweegt zich over het jachtveld met zijn karakteristieke slingerende gang. Deze jacht- en apporteer hond is sociaal van aard en ondergaat de porren en het gestoei van kinderen stoïcijns. Vergeleken met andere Spaniëls wordt de Sussex Spaniël als koppig beschouwd.
Er is een geduld en volharding nodig bij het opvoeden van deze honden. Maar deze honden zijn wel enthousiast en vastberaden als het om het werk gaat. Deze rustige en intelligente hond heeft een vrolijke en makkelijk te hanteren dispositie. Om op zijn best te zijn, moet deze lieve, zachtaardige en toegewijde metgezel in huis leven. De Sussex Spaniël leert snel en heeft zijn eigen gedachten. Deze honden doen het goed met katten. Sommige Sussex Spaniëls zijn agressief tegenover onbekende honden.
Gezondheid
De Sussex Spaniël is een gezonde hond. De juiste voeding en verzorging zijn nodig om deze honden een lang en actief leven te laten hebben. Vergeleken met andere rassen kent de Sussex Spaniël weinig ernstige gezondheidsproblemen. Niettemin hebben de honden van dit ras een aanleg tot het krijgen van oogproblemen zoals grauwe staar, distichiasis (abnormale groei van de wimpers) retina dysplasie en entropie van het ooglid (het naar binnen rollen van de oogleden).
Verzorging van de Sussex Spaniël
De Sussex Spaniël heeft een zachte, middellange. Goudrode vacht, die regelmatig moet worden gekamd. Het overtollige haar onder de oren en tussen de voetkussentjes moet regelmatig worden getrimd. De oren, achterhand, bevedering en oksels zijn gebieden waar de vacht snel verward raakt en die speciale aandacht vragen.
