Picardische Herder
De Picardische Herder, ook bekend als de Berger Picard, wordt beschouwd als de oudste Herder van Frankrijk.
Geschiedenis
Picardische Herders werden voor het eerst door de Kelten naar Noord-Frankrijk gebracht in de 9e eeuw en wordt al eeuwen door de Fransen gebruikt als Herdershond. Ze zijn ook te zien in verschillende wandtapijten, gravures en houtsneden, waaronder die van Clément Delorme, de 1e meesterherder van Frankrijk. Berger Picards werden ook gebruikt om tabak en lucifers over de Frans-Belgische grens te smokkelen.
Deze smokkelwaar werd in buidels van geitenhuid gedaan en bevestigd aan de schraapachtige jassen van de Picards, waar ze geen ongewenste aandacht zouden trekken. Toen de loopgravenoorlog van de Eerste en Tweede Wereldoorlog Noord-Frankrijk bereikte, bereikte de bevolking van Berger Picards een dieptepunt. Het ras kende een gedeeltelijke opleving na het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Karakter
Net als de meeste andere herdersrassen is de Picardische Herder zeer intelligent en reageren ze op gehoorzaamheidstraining. Ze kunnen echter opzettelijk en koppig zijn wanneer ze worden geconfronteerd met een gebrek aan leiderschap. Daarom is het belangrijk dat eigenaren consequent een rustige en assertieve leiderschapsstijl vertonen. Picardische Herders worden beschouwd als een van de zachtere en gemakkelijkere rassen onder de Herders. Ze zijn ook zeer loyaal aan hun eigenaars en uiterst aanhankelijk tegenover kinderen. Net als de meeste Herders hebben Picardische Herders nauw menselijk contact nodig om een goed uitgebalanceerd leven te leiden en moeten ze ervoor zorgen dat ze zich onderdeel van het menselijke roedel voelen.
Het is belangrijk dat eigenaren kalm en assertief zijn met het instellen van regels, grenzen en beperkingen. Picardische Herders vertonen over het algemeen geen goede jachtinstincten en kunnen goed opschieten met andere honden en huisdieren. Het is echter raadzaam om ze vroeg in het leven te socialiseren met andere dieren om ervoor te zorgen dat er geen problemen ontstaan naarmate ze ouder worden. De Picardische Herder is van nature waakzaam voor vreemden en is daarmee een goede waakhond. Ze zijn echter zelden agressief en zullen alleen aanvallen als ze het gevoel hebben dat hun eigenaren onder direct gevaar staan.
Gezondheid van de Picardische Herder
Berger Picards zijn over het algemeen een zeer gezond hondenras. Ze kunnen soms problemen hebben met heupdysplasie. Bepaalde erfelijke aandoeningen zoals progressieve retina-atrofie en retinale dysplasie kunnen in bepaalde lijnen voorkomen.
Verzorging
Ondanks zijn grillige uiterlijk is de Picardische Herder een relatief onderhoudsarme hond. Hun vachten werpen licht af en hoeven slechts een of twee keer per maand te worden verzorgd. Ze hebben ook een zeer lichte hondengeur en hoeven daarom niet te vaak worden gewassen.
