Otterhound

De Otterhound is een van de oudste Britse rassen. Het ras stamt onder andere af van de Chien de Saint-Hubert. De precieze afkomst is onduidelijk. De koning van Engeland Jan zonder Land (1199-1216) had een pack Otterhounds in gebruik. De Otterhound werd gebruikt voor de jacht te water en op land en in bijzonder op de otter. Toen de jacht op otters verboden werd dreigde het ras bijna uit te sterven. Gelukkig hebben fokkers in Engeland ervoor gezorgd dat dit unieke ras bewaard bleef. 

De Otterhound is een extreem hardwerkend hondenras en vereist veel mentale en fysieke stimulatie om een ​​evenwichtig leven te leiden. Ze zijn ook zeer onafhankelijk en kunnen soms proberen de controle over hun menselijke roedel over te nemen als ze niet worden voorzien van stevig en consistent leiderschap. Dit maakt ze ongeschikt voor zwakke of onervaren hondenbezitters. Ze zijn echter een zeer aanhankelijk en liefhebbend ras en kunnen ongelooflijk goed met kinderen opschieten. Ook kunnen ze goed opschieten met andere honden en huisdieren.

Het is echter belangrijk om hen in een vroeg stadium van regels, grenzen en beperkingen te voorzien, omdat ze een zeer krachtige jacht hebben die kan worden geactiveerd door de aanwezigheid van kleinere dieren. Ze zijn ook een zwaar geurgedreven hondenras en kunnen gemakkelijk gefixeerd raken door verschillende geuren om hen heen. Daarom is het belangrijk om de volginstincten van de hond onder controle te houden bij het maken van wandelingen. De Otterhound heeft een grote, dreunende blaf die een behoorlijk lange afstand kan dragen. Maar omdat ze uiterst beminnelijk zijn tegenover vreemden, zijn ze over het algemeen geen goede waakhonden.

Zoals de meeste grote, snelgroeiende rassen, hebben Otterhounds af en toe last van gewrichtsproblemen zoals heup- en elleboogdysplasie. Ze staan er ook om bekend dat ze last hebben van oorinfecties vanwege de lange, hangende vorm van hun oren. De Otterhound kan soms ook last hebben van epilepsie en dit wordt beschouwd als een erfelijke aandoening.

De Otterhound verhaart gemiddeld en de vacht moet daarom regelmatig worden verzorgd. De vacht is weerbestendig en moet minstens een keer per week worden gekamd of geborsteld met een slicker brush en een metalen kam om vervilten te voorkomen. Zijn baard moet daarentegen vaker worden gewassen en geborsteld. De vacht moet om zijn natuurlijke uiterlijk te behouden niet worden geknipt. De vacht kan wel nu en dan worden geplukt. Ook aan de oren, tanden en nagels moet aandacht worden besteed.

Vacht: een 4-8 cm lange vacht. Dicht, ruw, hard en weerbestendig met een duidelijke ondervacht. Kleur: éénkleurig grijs, zandkleurig, rood, tarwekleurig en blauw. Geringe witte aftekeningen op hoofd, borst, voeten en staartpunt mogen. Witte honden mogen geringe citroenkleurige, blauwe, of daskleurige aftekening hebben. Zwart en tan, blauw en tan, zwart en crèmekleurig incidenteel leverkleurig, tan en leverkleurig, tan en wit. Niet toegestane kleuren zijn leverkleurig en wit.