Lakeland Terriër
De Lakeland Terriër is een van de oudste werk Terriër rassen ter wereld.
Geschiedenis
Dit ras is ontstaan in het Lake District in Engeland, waar het ras zijn naam ook aan ontleend. De Lakeland Terriër is ontwikkeld door de Bedlington te kruisen met de Old English Wirehaired Terriër. De Lakeland Terriër is bijna driehonderd jaar lang gebruikt om op in holen levende dieren, zoals de otter, de vos en de das, te jagen. De boeren in het bergachtige Lakeland District jaagden met meerdere jachthonden en met deze Terriërs. Hun taak was om de vossen te verdelgen die de schaapskooien kwamen plunderen. De Lakeland Terriër kon jagen in het water en op oneffen terrein en de prooi opjagen en doden.
De Lakeland Terriërs waren zo moedig, dat ze het ongedierte over grote afstanden onder de grond volgden. In de loop der tijd is de Lakeland Terriër populair geworden als gezelschapshond en als succesvolle showhond. De Lakeland Terriër is in de twintigste eeuw buiten Engeland erkend. De Border, Bedlington en Dandie Dinmont Terriërs zijn de voorouders van de Lakeland Terriër. De Lakeland Terriër stond eerst bekend als de Patterdale Terriër. Hoewel de Lakeland Terriër door vele rassen voorbijgestreefd is in populariteit, is het nog steeds een zeer efficiėnte werk Terriër.
Karakter van de Lakeland Terriër
De Lakeland Terriër lijkt in vele opzichten op de Welsh Terriër, behalve dat dit ras levendig, koppig en meer vastbesloten is. Het is een vrolijke, aanhankelijke, alerte, zekere en moedige hond. Terwijl hij flink en moedig is, heeft de Lakeland Terriër tegelijkertijd ook een aantrekkelijke, rustige kant. De Lakeland Terriër kan onzeker zijn als het gaat om hoe te reageren op vreemden, maar niet op een extreme manier. Geef de Lakeland Terriër een taak en hij zal die onvermoeibaar uitvoeren, hoe zwaar die taak ook is.
Gezondheid
De Lakeland Terriër heeft een gemiddelde levensverwachting van 12 tot 16 jaar. Het is een zeer sterk ras en het ras kent geen ernstige erfelijke ziektes. Wel heeft deze hond een aanleg tot het krijgen van de ziekte van Von Willebrand, grauwe staar en luxatie van de ooglens.
Verzorging
De dode haren moeten twee tot drie keer per jaar met de hand uit de vacht geplukt worden. Losse haren moeten uit de oren verwijderd worden en overtollige haren tussen de voetkussens moeten worden geknipt. Wanneer het om een showhond gaat, zal de vacht een meer intensieve verzorging nodig hebben. De Lakeland Terriër verhaart zeer weinig.
