Kromfohrländer
De Kromfohrländer wordt gebruikt als waak- en gezelschapshond.
Geschiedenis
De Kromfohrländer werd na de 2e wereldoorlog, in 1955, ontdekt toen uit een dekking tussen een Duitse draadharige Fox Terriër teefje en een Bretonse Griffonreu een drietal generaties van een hondenslag was ontstaan. Deze uitermate mooi gekleurde bastaardhondjes vormden de basis voor jaren van doelbewust en selectief fokken. Uiteindelijk ontstond de middelgrote ruwharige Kormfohrländer in het Siegenland, alwaar het ras ook zijn erkenning kreeg. De Kromfohrländer is een echte jachthond, en word nog steeds als zodanig in het land van herkomst gebruikt. Buiten Duitsland kwam het ras een tijd lang niet voor, maar inmiddels wint het ras ook terrein in andere delen van de wereld. Onder meer in Zwitserland en de Scandinavische landen geniet de Kromfohrländer meer en meer populariteit.
Karakter
De sociale Kromfohrländer is speels en zeer vrolijk. Deze temperamentvolle spring in ‘t veld heeft regelmatig beweging nodig. Hij is zeer waaks op eigen terrein en hij is aanhankelijk en gehoorzaam naar de baas toe. De Kromfohrländer valt onder de middelgrote honden. Hij is ruwharig en krachtig gebouwd, zijn lichaam is iets langer dan dat het hoog is. De Kromfohrländer heeft een elegant voorkomen en een waakzame opmerkzaamheid. De oren en de staart mogen niet gecoupeerd worden, hedendaags gebeurt dit überhaupt nauwelijks meer. Vroeger werd dit nog wel eens gedaan, bij de Kromfohrländer betekende dat uitsluiting.
Gezondheid van de Kromfohrländer
Aandoeningen die voorkomen zijn Monorchisme (hierbij ontbreekt 1 zaadbal) en Cryptorchisme (hierbij dalen de testikels niet in en zijn de zaadballen nooit voelbaar geweest in het scrotum). Gebitsproblemen komen ook vaker voor bij dit hondenras.
Verzorging
De Kromfohrländer heeft een fraai gekleurde ruwharige vacht die niet getrimd mag worden. Het haar is kort enigszins draadharig, hij heeft een kleine sik en op de achterhand hoort het haar iets langer te zijn dan elders op het lichaam. De verzorging bestaat uit een ongeveer wekelijkse borstelbeurt. Wit met verschillende tinten bruin die in vlekken om de ogen, oren en op de rug liggen. De voorkeur gaat uit naar hondjes met een, door een witte streep verdeelde, zadelvlek op de rug. De aanzet van de staart behoort bruin te zijn.
