Kroatische Herder
De oorsprong van de Kroatische Herder is terug te voeren tot in het 14e-eeuwse Kroatië.
Geschiedenis
Sinds het begin is de Kroatische Herder exclusief gefokt in Kroatië, wat de reden kan zijn waarom het uiterlijk gedurende zoveel eeuwen grotendeels ongewijzigd is gebleven. Het is niet algemeen bekend welke rassen dienen als voorouders van de Kroatische Herder, maar er kan worden aangenomen dat het lokale herders- en veebewakingsrassen waren. Het eerste selectieve fokprogramma voor de Kroatische Herder werd gestart in 1935 en het ras kreeg uiteindelijk FCI-erkenning in 1969.
Karakter van de Kroatische Herder
De Kroatische Herder is een alert en actief ras met een schijnbaar eindeloze reserve aan energie. Deze honden zijn erg intelligent en nieuwsgierig, dus mentale stimulatie is net zo belangrijk als lichamelijke oefening, vooral als je wilt voorkomen dat de hond destructief gedrag ontwikkelt. Deze honden hebben een zeer sterke behoefte aan menselijk leiderschap en ze hebben ook veel aandacht nodig. Dit ras kan destructieve neigingen ontwikkelen en ze neigen ook vaak te blaffen. Gelukkig maakt dit de Kroatische Herder een goede waakhond, hoewel het een probleem kan zijn als je naaste buren hebt.
Omdat de Kroatische Herder een Herdersras is, hebben deze honden een extreem hoog uithoudingsvermogen, evenals zeer hoge behoefte aan lichaamsbeweging. Dit energierijke ras heeft veel dagelijkse beweging nodig om zijn energie te laten werken, zonder voldoende beweging is er een groot risico op het ontwikkelen van probleemgedrag.
Gezondheid
Als een heel oud ras is de Kroatische Herder ook een gezond en winterhard ras, dit is van nature om zijn hoedende werk te kunnen doen. De meeste gezondheidsproblemen in dit ras zijn werkgerelateerde verwondingen, hoewel deze honden ook vatbaar kunnen zijn voor musculoskeletale problemen, zoals patella-luxatie en artritis.
Verzorging
Kroatische Herders zijn gemakkelijke honden om te herkennen omdat het een dikke, golvende zwarte vacht heeft. Dit ras is middelgroot en zijn vacht is altijd zwart, hoewel sommige honden witte vlekken op de borst of op de tenen vertonen. Het haar is korter op het gezicht en de benen, hoewel de staart goed bont is en gekruld over de rug wordt gedragen. Deze honden zijn gemiddelde shedders en regelmatig borstelen wordt aanbevolen om het afstoten onder controle te houden.
