Japanse Spaniël
De Japanse Spaniël wordt gebruikt als gezelschapshond.
Geschiedenis
De kleine Japanse Spaniël is waarschijnlijk een afstammeling van de Pekinees en de King Charles Spaniël waarbij hij het meest lijkt op de laatstgenoemde. Vroeger werd de Japanse Spaniël ook wel Boeddha's leeuwtje genoemd. Rond de 16e eeuw namen boeddhistische priesters uit China deze hondjes vaak mee op hun reizen naar Japan om de Boeddhistische leer te verkondigen.
Het hondje werd toen vooral gewild bij rijke vooraanstaande vrouwen en de meeste waren dan ook wel in het bezit van de innemende Japanse Spaniël die ze de naam Japanse Chin (= kostbaarheid) toebedachten. In 1873 werd de eerste Japanse Spaniël gezien op een tentoonstelling. In Engeland raakte koningin Victoria toen zeer gecharmeerd van deze opgewekte Spaniël. In 1905 is er een eigen vereniging opgericht van Japanse Spaniëls. Rond de negentiende eeuw kwam het ras ook naar de Verenigde Staten. Tegenwoordig komt de Japanse Spaniël overal veel voor.
Karakter
De langharige Japanse Spaniël is een enigszins klein, vierkant hondje met een charmant en elegant voorkomen en sierlijk gangwerk. De zachtaardige Japanse Spaniël is vriendelijk en gemakkelijk in de omgang. Hij past zich gemakkelijk aan zijn woonomgeving aan en is daardoor ook zeer geschikt om in een flat gehouden te worden. Het is zelfs mogelijk het hondje aan te leren dat hij zijn behoeften op een kattenbak doet, of via een kattenluik de mogelijkheid krijgt zijn behoeften buiten te doen. De intelligente Japanse Spaniël kan goed met andere huisdieren en kinderen overweg en is erg speels en enthousiast. Hij is vrolijk, aanhankelijk een klein beetje eigenwijs maar zeer innemend.
Gezondheid
Patella Luxatie komt voor evenals ernstig boven- en ondervoorbijten en scheve onderkaak. Tevens moet bij reutjes worden opgelet of de testikels normaal gevormd zijn en goed in het scrotum indalen.
Verzorging van de Japanse Spaniël
De zijdeachtige vacht is lang en heel zacht waarbij de beharing stijl en recht is. De weelderige vacht lijkt iets naar buiten te staan. De vacht moet regelmatig, het liefst dagelijks, geborsteld worden om klitten te voorkomen.
