Drever

De Drever is technisch gezien een kleinere versie van de Westfaalse Dachsbracke. De Westfaalse Dachsbracke is ontwikkeld op basis van de Deutsche Bracke, een oude Duitse achttiende die werd ontwikkeld uit verschillende Bracke-type honden en lokale Duitse honden in de 18e eeuw. De Deutsche Bracke werd officieel genoemd in 1900, totdat de Westfaalse Dachsbracke nog steeds als een Duitse hond werd beschouwd. Het werd erkend door de FCI in 1935, hoewel er nog twee onderscheidende maten voor het ras waren. De kleinere versie van de Westfaalse Dachsbracke kreeg de naam Drever en werd in 1947 erkend door de Zweedse Kennel Club.

De Drever wordt bijna uitsluitend gehouden voor de jacht, dus het is een slim en trainbaar ras met veel uithoudingsvermogen en vastberadenheid - deze honden kunnen ook een beetje een koppige kant hebben. Hoewel dit ras meestal wordt gehouden om te jagen, is het temperament vatbaar voor het gezinsleven. Deze honden hebben het potentieel om sterke banden met familie te vormen en veel eigenaren zouden de persoonlijkheid van het ras als zoet classificeren. Dit ras vereist veel vroege socialisatie en training, vooral als je wilt dat hij goed met kinderen en andere huisdieren kan opschieten. Dit ras kan soms een beetje onafhankelijk zijn, maar ze zijn nooit agressief.

Dit ras wordt over het algemeen als gezond beschouwd, hoewel er weinig gezondheidsonderzoeken zijn om dit feit te bewijzen of te weerleggen. Het is vermeldenswaard dat de Drever bijna uitsluitend wordt gefokt voor zijn werkvermogen, dus gezondheidsdefecten zouden snel worden geëlimineerd. Van dit ras is aangetoond dat het in sommige gevallen musculoskeletale problemen en verschillende oogproblemen ontwikkelt.