Dogo Canario
De Dogo Canario is een Mastiffras afkomstig van de Canarische eilanden.
Geschiedenis
Men vermoedt dat de Dogo Canario dateert uit de 15e en 16e eeuw, afstammend van honden van het type Mastiff die door Spaanse conquistadores naar de Canarische Eilanden zijn gebracht. Daar bewaakten ze boerderijen of doodden ze zwerf- en wilde honden. Met Britse kolonisten kwamen andere soorten Bulldogs en Mastiffs, die ook bijdroegen aan de achtergrond van de Dogo Canario. Een Herdershond genaamd de Bardino Majorero, opmerkelijk vanwege intelligentie, voogdijinstinct, moed en een indrukwekkend gebit, was de laatste toevoeging aan de mix.
Door de enormek racht van de Dogo Canario werd hij veel ingezet voor hondengevechten. Deze paktijken werden verboden in 1940, hoewel het nog minstens 10 jaar doorging. Het aantal van het ras begon te dalen, niet alleen vanwege het verbod op het bestrijden van honden, maar ook vanwege de introductie van andere beschermende rassen zoals de Doberman Pinscher en de Duitse Herders. Ze trokken de interesse van eilandhondeigenaren en de Dogo Canario werd verbannen naar het werk op de boerderij. In de jaren zeventig trokken mensen echter belangstelling voor het ras en begonnen het te reconstrueren, en probeerden een hond te creëren die massief, sterk, zelfverzekerd, moedig, zeer territoriaal en kalm was. De Dogo Canario maakt sinds 1996 deel uit van de Foundation Stock Service van de American Kennel Club. De United Kennel Club erkende het ras in 2003.
Karakter
Met aandacht en genegenheid vanaf de vroege puppytijd, ontwikkelt de Dogo Canario een sterke band met zijn familie en beschermt hen tegen elke bedreiging. Hij is actief en atletisch en geschikt als joggingsmaatje. De Dogo Canario kan opschieten met andere huisdieren als ze met hen worden grootgebracht. Deze honden staan er echter wel om bekend dat ze agressief kunnen zijn tegen vreemde dieren. De rasstandaard zegt bijvoorbeeld dat de Dogo Canario agressief is tegenover andere honden. Het is daarom onverstandig om een Dogo Canario te houden met een andere hond van hetzelfde geslacht.
Dogo Canario's kunnen gelukkig leven in de meeste omgevingen, zolang ze een matige hoeveelheid dagelijkse oefening ontvangen. Maar houd rekening met de aanwezigheid van andere honden als je in een gemeenschappelijke ruimte woont, zoals een appartementencomplex. Hun aanwezigheid kan een probleem zijn als de Dogo Canario agressief is tegenover andere dieren. Vroege socialisatie en training kunnen zijn houding helpen aanpassen, maar zijn helaas niet altijd succesvol. De Dogo Canario is opmerkzaam, nieuwsgierig en op hun hoede voor vreemden. Die kwaliteiten, gecombineerd met zijn stoere uiterelijk, maken hem een zeer effectieve waakhond.
Begin met het trainen van een Dogo Canario op de dag dat je hem mee naar huis neemt. Breng deze hond naar een hondenschool tegen de tijd dat hij tien tot twaalf weken oud is, zodat je kunt beginnen met het opbouwen van een sterke werkrelatie. Houd er echter rekening mee dat veel hondenscholen vereisen dat bepaalde vaccins (zoals kennelhoest) up-to-date zijn en veel dierenartsen adviseren beperkte blootstelling aan andere honden en openbare plaatsen totdat puppyvaccins (inclusief rabiës, hondenziekte en parvovirus) zijn voltooid.
Zodra je dierenarts het groene licht geeft voor meer omgang met andere dieren kun je grotere wandelingen maken waar je andere honden tegen gaat komen. Nodig ook mensen uit bij jou thuis, zodat hij gewend raakt aan gasten in zijn eigen omgeving. Deze ervaringen helpen hem om uit te groeien tot een verstandige, kalme volwassen hond en voorkomt ongewenst gedrag. Dit is ook de enige manier om de Dogo Canario te leren wat normaal is en wat niet, zodat hij onderscheid kan maken tussen situaties waarin hij moet ingrijpen en situaties waarin dat niet het geval is.
Gezondheid van de Dogo Canario
Gezondheidsproblemen die zijn waargenomen bij de Dogo Canarioomvatten orthopedische aandoeningen zoals heup- en elleboogdysplasie, osteochondritis dissecans en panosteitis; oogproblemen zoals entropion; hypothyreoïdie; demodectische schurft; epilepsie; en cryptorchidisme. Het ras kan ook vatbaar zijn voor maagtorsie en/of opgeblazen gevoel en voorste kruisbandscheuren. Koop geen puppy van een fokker die je niet kan voorzien van schriftelijke documentatie dat de ouders zijn verlost van gezondheidsproblemen die het ras beïnvloeden. Een reguliere dierenartscontrole is geen vervanging voor genetische gezondheidstesten.
Verzorging
De Dogo Canario heeft een korte, platte, enkele vacht met een ruwe textuur. Deze hond werpt af maar is gemakkelijk te verzorgen. Borstel hem minstens een keer per week om dood haar te verwijderen en de huid en vacht gezond te houden. Baad de Dogo Canario in de zeldzame gevallen dat hij vies is. Je kunt van hem verwachten dat hij in het voor- en najaar seizoensgebonden afwerpt. Borstel hem vaker gedurende die tijd om dood haar te verwijderen. Warme baden en grondig föhnen zullen ook helpen om de vacht los te maken en sneller dood haar te verwijderen.
De Dogo Canario kwijlt niet zoveel als sommige Mastiff-achtige honden, hoewel kwijlen onvermijdelijk is nadat hij eet of drinkt of tijdens warm weer. Knip de nagels indien nodig, meestal eenmaal per week. Poets de tanden regelmatig met een door de dierenarts goedgekeurde tandpasta voor huisdieren voor een goede algehele gezondheid en een frisse adem. Controleer de oren wekelijks op vuil, roodheid of een slechte geur die op een infectie kan wijzen. Als de oren er vuil uitzien, veeg ze dan weg met een wattenbolletje bevochtigd met een zachte, pH-gebalanceerde oorreiniger aanbevolen door een dierenarts. Begin op jonge leeftijd met de verzorging, zodat de Dogo Canario hier aan leert te wennen.
