Geschiedenis
De Beaglier werd in de jaren 90 voor het eerst ontwikkeld in Australië als onderdeel van een kruisingprogramma. Fokkers zochten naar een kleine en energieke hond die minder actief was dan de Beagle. Daarom besloten ze een Beagle te kruisen met een Cavalier King Charles Spaniel (omdat deze bekend staan als beleefde en evenwichtige honden). Sindsdien is hun populariteit toegenomen en ze kunnen nu worden gevonden in Noord-Amerika en Europa. Deze honden blijven zich over de hele wereld verspreiden omdat ze zo geweldige metgezellen zijn in bijna elke omgeving.
Karakter
Beagliers zijn echte gezelschapshonden, ze zijn extreem liefdevol en willen constant in de schaduw van hun baasjes blijven. Ze zijn speels, energiek en bloeien op in huizen met kinderen, voor wie ze ideale speelkameraadjes zijn. Voor de volwassenen in het huis is de Beaglier een levendige en redelijk atletische wandel- of jogmaatje. De Beaglier is zeer sociaal met andere honden en mensen, hoewel sommige zeldzame individuen een vleugje nervositeit kunnen laten zien.
De Beaglier heeft meestal zo'n sterke drang om zijn baasje te plezieren dat de opvoeding relatief eenvoudig is. Sommigen zijn een beetje koppig, maar doorzettingsvermogen en geduld zullen bijna altijd lonen.
Gezondheid van de Beaglier
Kruisingen zoals de Beaglier kunnen de gezondheidsproblemen van hun ouders erven, dus het is verstandig om van tevoren te weten wat die zijn. Voor de Beagle omvat dit kersenoog, oorontstekingen, hartaandoeningen, glaucoom, epilepsie, hypothyreoïdie en ziekte van de tussenwervelschijven.
De Cavalier King Charles Spaniël kan last hebben van heupdysplasie, luxerende patella's, gezichts- en gehoorstoornissen, vroege mitralisklepaandoeningen en syringomyelie. Onthoud dat dit slechts risico's zijn en dat de Beaglier waarschijnlijk geen van deze problemen zal hebben als ze ouder worden. Zorg ervoor dat de Beaglier regelmatig door een dierenarts wordt gecontroleerd naarmate hij ouder wordt om een van deze mogelijke problemen vroegtijdig op te vangen.
Verzorging
De vacht van de Beaglier is vrij dicht en verhaart redelijk zwaar. Om de dag borstelen wordt aangeraden om een opeenhoping van losse, dode haar- en huidcellen te voorkomen. De Beaglier met een grove vacht hoeft misschien maar om de twee maanden gewassen te worden, maar Cavalier-achtige vachten zullen waarschijnlijk baat hebben bij maandelijkse verzorging.
Wederom afhankelijk van de kwaliteit van de vacht, kan professionele verzorging om de twee tot drie maanden nodig zijn om het haar geknipt en netjes te houden. De Beaglier heeft een vrij korte kaak en kan vatbaar zijn voor tandplak, daarom wordt tandenpoetsen sterk aanbevolen om tandheelkundige aandoeningen te voorkomen. Dit kan het beste worden geïntroduceerd als een dagelijkse routine in de puppytijd, met behulp van een speciaal gemaakte borstel en tandpasta voor honden.
